บทที่ 142: หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา

มุมมองของดาเลีย

"ฉันหมายถึงว่านั่นเป็นเหตุผลเดียวที่นายเดินเปลือยท่อนบนอยู่ในบ้านฉัน นายโชคดีมากนะที่ไม่มีใครอยู่แถวนี้" มือของเขาค่อยๆ เลื่อนขึ้นมาตามต้นขาฉัน ส่งประกายไฟแล่นปลาบไปทั่วร่าง และฉันรู้สึกราวกับตัวเองกำลังละลายไปกับสัมผัสของเขา "ไม่งั้นฉันคงต้องฆ่าพวกมันที่กล้ามามองเธอ" เขาคำรามเสียงต...