บทที่ 159: กรุณาโอเค

ผมใช้เวลาสักพักกว่าจะรู้ตัว แต่ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ... และผมทิ้งคุณไปไม่ได้... ได้โปรด... ได้โปรดอย่าตายนะ... อย่างน้อยก็เพื่อผม หรือถ้าคุณทำเพื่อผมไม่ได้เพราะยังโกรธผมอยู่ ก็ทำเพื่อไรอัน... เพื่อโซอี้ เพื่อพ่อแม่ของคุณก็ได้ ปกติผมคงไม่อยากให้ใครมาเห็นผมนั่งอยู่บนพื้นกลางโกดังบ้าๆ นี่ คุยกับคนที่ห...