บทที่ 162: ฉันไม่ต้องการความเห็นอกเห็นใจของคุณ

มุมมองของโซอี้

ภายนอกฉันทั้งโมโหและรำคาญ แต่ข้างใน...หัวใจฉันเต้นรัวอย่างบ้าคลั่งทุกครั้งที่เขาขยับเข้ามาใกล้ แล้วนี่ยังไม่ต้องพูดถึงความรู้สึกเหมือนไฟฟ้าแล่นไปทั่วร่างตอนที่เขาเรียกฉันว่าชูการ์พลัมเลยนะ ครั้งสุดท้ายที่ฉันเช็กตัวเอง ฉันไม่เคยประหม่าขนาดนี้เวลาอยู่ใกล้เจเรมีนี่นา แล้ว...มันเกิดอะไรข...