บทที่ 169: ทำไมคุณถึงสนใจ

ทางเดินในโรงพยาบาลเงียบสงัด มีเพียงเสียงพูดคุยแว่วๆ มาจากไกลๆ และเสียงบี๊บของเครื่องมือตรวจวัดเป็นครั้งคราวเท่านั้น แต่ในหัวของฉันกลับมีแต่ความเงียบงัน ความเงียบที่ดังจนหูอื้อและทำให้ฉันหายใจไม่ออก ก่อนที่ความคิดนับพันจะพรั่งพรูเข้ามา เจเรมี

ฉันจะไปกับคุณ... คุณอาจต้องการกำลังใจ

*ดาเลียอยู่โรงพย...