บทที่ 170: กลับมาหาฉัน

มุมมองของเจสัน

ผมก้าวลงจากรถ เหนื่อยล้าจากการทำงานมาทั้งวัน แต่หัวใจกลับหนักอึ้งไปด้วยความเหนื่อยล้าอีกแบบหนึ่ง โรงพยาบาลตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า กำแพงปลอดเชื้อของมันช่างตัดกับดอกดาเลียสีสดใสในมือผม... ผมรู้ว่าตัวเองทำตัวเหมือนเด็กที่เอาดอกดาเลียมาให้เธอแทนที่จะเป็นกุหลาบ แต่ครั้งสุดท้ายที่ผมเช็ค เธ...