บทที่ 177: เขาอยู่ในที่ที่ดีกว่า

มุมมองของโซอี้

สายตาฉันลดต่ำลงมองสร้อยข้อมือที่ส่องประกายในมือเขา และก่อนที่เขาจะทันได้ทำอะไร ฉันก็ฉกมันมาจากมือเขา “แหม แหม เจสัน นี่ยังอุตส่าห์หาซื้อสร้อยข้อมือสลักชื่อให้เธอด้วยนะเนี่ย” ฉันยิ้มพลางเหลือบมองเขาก่อนจะจ้องสร้อยข้อมือในมืออย่างตั้งใจอีกครั้ง

โซ่ทองคำอันบอบบางเป็นประกายเล่นแสง ขับเน...