บทที่ 42: เขาขอโทษ

ฉันปิดประตูปังตามหลัง กอดอกแน่น พลางสงสัยว่าทำไมฉันถึงไปเชื่อโซอี้ตั้งแต่แรก

"ฉันไม่ไป และนี่คือคำขาด! ทำไมเธอไม่เข้าใจนะ?"

"โธ่ เลีย" เธอโอดครวญ "โอเค บอกฉันมา ทำไมเธอถึงไม่อยากไปล่ะ?" เธอไขว่ห้าง เขี่ยเท้าเล่น

"ก็เพราะฉันไม่อยากไปไง" ฉันตอบพลางกางแขนออก

"แต่เขาชอบเธอนะ"

"ชอบฉันเหรอ? โซอี้ เขา...