บทที่ 61: ในที่สุดกลับมา

มุมมองของดาเลีย

"ใช่แล้วแก" เธอหัวเราะ "เขาอนุญาตให้ฉันมานี่จริงๆ นะ ฉันก็แบบ อยู่ในออฟฟิศ กำลังทำงาน แล้วอยู่ๆ ก็ได้ยินว่าเขาอยากเจอฉัน ซึ่งก็ไม่ได้แปลกอะไรขนาดนั้น แล้วเขาก็แบบว่า..." โซอี้กระแอม ปรับเสียงให้ทุ้มลง "ผมต้องการให้คุณไปเอาของให้หน่อย"

"นี่แก หยุดทำเสียงแบบนั้นเลยนะ" ฉันหัวเราะหนักจ...