บทที่ 65: คุณไม่มีความอับอาย

ฉันถลึงตาใส่หล่อน ฉันมีเรื่องอยากพูดมากมาย แต่ก็พูดออกไปไม่ได้ หล่อนอาจจะแค่ขู่ แต่ถ้าหล่อนทำได้จริง ๆ ล่ะ? มือฉันเย็นเฉียบเหงื่อออก จนต้องกำหมัดแน่นเพื่อไม่ให้มันสั่น

ยัยแม่มดสกปรกนี่เป็นแค่มนุษย์ธรรมดา

ฉันสูดหายใจลึก ๆ ช้า ๆ ก่อนจะโต้กลับ "รู้ไหม ฉันว่ามันตลกดีนะที่เธอไม่มียางอายเลย เราไม่ได้เป็...