บทที่ยี่สิบ

แคลร์ยิ้มกว้างขณะขับรถออกห่างจากรีสอร์ตไปเรื่อยๆ ประตูรั้วสูงตระหง่านซึ่งเป็นทางออกอยู่ลิบๆ ในระยะไกล

รถเก่าคันเล็กๆ นี้ขับดีอย่างกับฝันและยังมีน้ำมันอยู่มาก เธออาจจะหนีไปได้ไกลพอด้วยรถคันนี้

ทว่าความวิตกกังวลก่อตัวขึ้นในใจกลางอกขณะที่เธอขับเข้าใกล้ประตูรั้วสีดำสูงตระหง่าน อย่างไรเสียเธอก็ขโมยรถมา ถ...