บทที่ 100 เขาควรมีคนที่เขาชอบ

กลางดึกคืนนั้น ขณะที่ฉันกำลังฟุบหลับอยู่ข้างเตียง ก็คล้ายมีนิ้วแห้งๆ มาลูบไล้ใบหน้าฉัน

"เจ้าโง่เอ๊ย ใครหลอกอะไรก็เชื่อไปหมด"

ฉันปัดมือนั้นทิ้งแล้วหันไปอีกทาง ก่อนจะเพิ่งมารู้สึกตัวทีหลัง ฉันกำลังเฝ้าไข้คนป่วยอยู่นี่นา ฉันเงยหน้าพรวดขึ้นถามอย่างงุนงง "เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะคะ? เป็นอะไรไปหรือเปล่า?...