บทที่ 231: เขาทำลายฉัน

โซเฟียโน้มตัวเข้ามา น้ำเสียงของเธอผสมผสานระหว่างความเป็นห่วงและความอยากรู้ "ช่วงสองสามปีที่ผ่านมาคงหนักหนาสำหรับเธอสินะ"

ฉันไม่ทันตั้งตัว "เธอรู้ได้ยังไง"

เธอยิ้ม แววตาฉายแววหลักแหลม "ฉันเดาเอาน่ะ ถึงเราจะไม่สนิทกันมาก แต่ฉันมองออกว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่จะหวั่นไหวง่ายๆ"

เธอกล่าวต่อด้วยสีหน้า...