บทที่ 329 การติดต่อที่สูญหาย

แกรนต์พยักหน้า "อืม จะว่าอย่างนั้นก็ได้"

ใจฉันหายวาบ

"โฮป!" เสียงของแมดิสันดังแทรกขึ้นมา ฉันหันไปเห็นเธอกำลังเดินเข้ามาหา ก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอดอย่างอบอุ่น "แม่คิดถึงลูกมากนะ"

"แม่คะ!" ฉันร้องเรียก รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก

แต่ก่อนที่ฉันจะได้อธิบายอะไรให้แมดิสันฟัง ประตูข้างหลังฉันก็เปิดผางออก ฉั...