บทที่ 337 โปรดให้อภัยฉัน

หัวฉันหมุนติ้วขณะมองเซซิลล้มลงตรงหน้า

เขาไอเป็นเลือดแต่ก็ยังฝืนยิ้มให้ฉันได้

เจอร์รี่ซึ่งถูกซอว์เยอร์ขัดขาล้ม อยู่ห่างจากเซซิลเพียงก้าวเดียว

เจอร์รี่เห็นเซซิลรับกระสุนแทนฉันก็ตัวแข็งทื่อไปชั่วครู่ เขารีบเข้ามา เอามือปิดตาฉันแล้วพูดว่า "โฮป อย่ามอง"

ฉันส่ายหน้าและเดินโซซเซไปข้างหน้าอย่างเหม่อลอย "เซซ...