บทที่ 100: ฉันขอโทษ

บทที่ 100: ฉันขอโทษ

คามิลล่า

โดเมนิโก้กับเกรโกริโอกำลังคุยกันจากเบาะหน้า พวกเขาเลยแทบไม่ได้รับรู้ถึงความรู้สึกปั่นป่วนในท้องของฉันตอนที่อาเดรียโน่พาดแขนข้างหนึ่งโอบรอบไหล่ฉัน ฉันขยับตัวเอนซบสัมผัสของเขา พลางเริ่มแกะห่ออาหาร

พวกเขาทุกคนดีกับฉันมาก และฉันอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหมือนเป็นคนที่โชคดีที่สุ...