บทที่สิบสี่: การอดนอนหลับ

บทที่สิบสี่: อาการอดนอน

คามิลล่า

แรงสั่นจากโทรศัพท์ปลุกฉันจากสิ่งที่ใกล้เคียงการนอนหลับที่สุดเท่าที่ฉันเคยมีมาหลายวัน ฉันพลิกตัว ปรือตาที่อ่อนล้าขึ้น เหลือบมองนาฬิกาบนโต๊ะซึ่งบอกเวลาสิบโมงเช้า ขอบคุณพระเจ้า ฉันคงจะนอนนานกว่านี้แน่ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะโทรศัพท์ที่สั่นอยู่ข้างตัวฉัน

แต่เดี๋ยวนะ! โทรศัพท์...