บทที่ 174: ในฐานะผู้พิทักษ์ของคุณ

บทที่ 174: ในฐานะคนคุ้มกันของเธอ

คามิลลา

ฉันไม่รู้ว่าตัวเองมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร แต่ขณะที่เท้าของฉันลากไปบนกองใบไม้แห้งที่ส่งเสียงกรอบแกรบ ฉันก็ตั้งใจจะไขความทรงจำเก่าๆ อีกเรื่องหนึ่งออกมา ฉันเดินลึกเข้าไปในป่าด้านหลังบ้านของแม่มาเป็นเวลาสามสิบนาทีแล้ว จมอยู่ในความเงียบและความคิดของตัวเองขณะเข้าใก...