บทที่ 311: ความสุขสุดท้าย

บทที่ 311: จุดจบอันแสนสุข

คามิลล่า

"เชี่ยเอ๊ย คามิลล่า หลังเธอเกร็งชะมัด" เกรโกริโอพึมพำขณะค่อยๆ เติมเต็มฉันอย่างระมัดระวัง เขาขยับเข้าออก ชักนำแก่นกายเข้ามาทีละนิด ทีละเซนติเมตรในทุกจังหวะการสอดใส่

การจับที่มั่นคงของเขายึดร่างฉันให้นิ่ง ขณะที่นิ้วเท้าฉันจิกเกร็ง น้ำตายิ่งไหลจากดวงตาที่หรี่ลง และ...