บทที่ 32: มาเล่นเกมกันเถอะ

บทที่ 32: มาเล่นเกมกันเถอะ

โดเมนิโก้

ผมสาบานเลย คามิลล่าจะต้องทำให้พวกเราตายกันแน่ๆ สองชั่วโมงที่ผ่านมา ผมเห็นผู้ชายรวมสามคนสัมผัสตัวเธอบนฟลอร์เต้นรำ ทั้งหมดล้วนเป็นวิธีที่ทำให้ริมฝีปากสวยๆ ของเธอเผยอเปิดออก

คนแรกคือเอสเธอร์ ผมเห็นวิธีที่เธอมองผมขณะที่สะโพกของเธอถูกนำพาให้เคลื่อนไหวไปมา บดเบียดอย...