บทที่ 75: อ่อนไหวมาก

บทที่ 75: ช่างอ่อนไหวนัก

คามิลล่า

"ยกมือทั้งสองข้างขึ้นเหนือศีรษะแล้วจับราวหัวเตียงไว้ ถ้าปล่อยมือก่อนที่ฉันจะอนุญาตแม้แต่วินาทีเดียว ฉันจะเพิ่มบทลงโทษที่รอเธออยู่ทีหลังเข้าไปอีก"

เสียงครางหลุดออกจากปากฉันเมื่อรู้สึกถึงลิ้นของเขาที่ลากเลียยาวเหยียดข้างลำคอด้านซ้าย ดูดเม้มตรงจุดชีพจร ทำให้ขาทั้งสอ...