บทที่ 411 ความสุข

นาธาเนียลเดินเข้าไปหาเธอ หยิบผ้าขนหนูจากมือของหล่อน และช่วยเช็ดผมให้

ผมของหล่อนทั้งหนาและนุ่มลื่น หยดน้ำพราวจากปลายผมสู่ฝ่ามือของเขา ความเย็นเยียบแปรเปลี่ยนเป็นความร้อนรุ่มในวินาทีต่อมา

เขาเช็ดผมที่เปียกชุ่มราวสาหร่ายของเธออย่างใจลอย

“ออเรเลีย...”

แม้ปฏิกิริยาของออเรเลียจะเชื่องช้าเพียงใด เธอก็ย...