บทที่ 243: บ้านของพ่อ

โมอาน่า

ขณะที่ฉันวิ่งผ่านสนามหลังบ้านไปยังคฤหาสน์ ฉันเห็นเซลิน่า แม่บ้าน และยามหลายคนวิ่งออกมาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก

ทุกคนหยุดชะงัก ปากอ้าค้างเมื่อฉันเข้ามาใกล้

“โมอาน่า...?” เซลิน่าพูดเบาๆ ขณะก้าวเข้ามาใกล้ฉันอย่างระวัง ฉันพยักหน้าและชะลอฝีเท้า

“โมอาน่าคือหมาป่าทองคำ!” เอมี่ตะโกนออกมาด้วยความตื่น...