บทที่ 5 ทำให้ฝูงชน

ในห้องโถง

โทรศัพท์ของเซซิเลียดังขึ้น เมื่อเห็นชื่อผู้โทรเข้าเธอก็รับสาย "ว่าไง เซราฟินา"

"เฮ้ พรุ่งนี้มีงานเลี้ยงการกุศลนะ เธอจะไปไหม" เซราฟินาถาม "ฉันลืมถามไปก่อนหน้านี้"

เซซิเลียหยุดชั่วครู่ ความคิดย้อนกลับไปถึงอดีต

คืนพรุ่งนี้เป็นงานเลี้ยงการกุศลประจำปีในเมืองเซเรโนเวีย ที่เหล่าคนใหญ่คนโตจะมารวมตัวกัน สมัยก่อน เธอไม่เคยไปงานพวกนี้เลย และโดมินิคก็ไม่เคยชวนเธอไปงานสังคมใดๆ

เธอเคยคิดว่าโดมินิคกำลังเอาใจใส่เธอ แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่ามันเป็นเพียงส่วนหนึ่งในแผนของเขาที่จะกันเธอออกจากวงสังคมและทำให้เธอไร้อำนาจเมื่อเธอไม่เหลืออะไรเลย

"ฉันจะไป" เซซิเลียตอบ

"ฉันแค่ถามเล่นๆ นะ" เซราฟินาพูดด้วยความประหลาดใจ เธอชอบไปงานต่างๆ และหวังว่าจะมีใครสักคนไปด้วย แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าเซซิเลียจะตอบตกลง

"พรุ่งนี้ไปเลือกชุดด้วยกันนะ" เซซิเลียเสนอ

"เธอไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม" เซราฟินายังคงสงสัยอยู่บ้าง

"แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ" เซซิเลียพูดก่อนวางสาย

ธีโอดอร์ได้ยินและรู้สึกประหลาดใจ "เซซิเลีย เธอจะไปงานเลี้ยงการกุศลพรุ่งนี้เหรอ ฉันนึกว่าเธอไม่ชอบงานสังคมพวกนี้"

เซซิเลียรู้สึกว่าในชีวิตก่อน เธอทุ่มเทพลังงานทั้งหมดให้กับผู้ชายคนเดียวและไม่เคยทำอะไรเพื่อครอบครัวเลย ซึ่งสุดท้ายนำไปสู่ความล่มสลาย

เธอสัญญาขึ้นมาทันที "พ่อคะ ตั้งแต่นี้ไป หนูจะปกป้องตระกูลล็อคฮาร์ตของเรา หนูจะช่วยพ่อบริหารกลุ่มล็อคฮาร์ต ไม่มีใครสามารถแย่งมันไปจากพวกเราได้ ไม่ว่าจะเป็นวินเซนต์หรือใครก็ตาม!"

ธีโอดอร์มองเซซิเลียด้วยความเคารพที่เพิ่งค้นพบ

ในอดีต เขาเคยคิดจะให้เธอรับช่วงธุรกิจครอบครัว แต่ไม่เคยบังคับ เขารู้ว่าใจของเธอมุ่งมั่นอยู่ที่โดมินิค เขาจึงคิดว่าหลังแต่งงาน เขาจะมอบกลุ่มล็อคฮาร์ตให้โดมินิคบริหาร

แต่มันดีกว่าถ้าเซซิเลียจะรับช่วงต่อด้วยตัวเอง ธีโอดอร์อดรู้สึกยินดีไม่ได้ "ได้เลย พ่อเชื่อในตัวลูก!"

เซซิเลียยิ้ม

ในชีวิตนี้ เธอจะไม่โง่เขลาพอที่จะมอบทุกอย่างให้โดมินิคอีกแล้ว!

วันต่อมา

ช่วงบ่าย

เซซิเลียและเซราฟินาไปที่ย่านชุดราตรีหรูเพื่อเลือกชุดราตรีตัดเฉพาะ

พวกเธอเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วนั่งด้วยกันเพื่อทำผมและแต่งหน้า

"เธอกลับมาเป็นปกติแล้วเหรอ" เซราฟินาถามเซซิเลีย

เซซิเลียตกใจกับคำถาม "เธอหมายถึงอะไรที่ว่าปกติ"

"เมื่อวานกับอลาริค..."

"เซราฟินา" สีหน้าของเซซิเลียเปลี่ยนไปเล็กน้อย หยุดเธอไว้

เซราฟินามองเซซิเลียและพึมพำเบาๆ "ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเห็นอะไรในตัวเขา!"

เธอกำลังพูดถึงอลาริคแน่นอน

"ฉันได้ยินมาว่าแดเชียล เรนเนียร์กำลังจะกลับมา" เซซิเลียเปลี่ยนเรื่อง กลัวจริงๆ ว่าเซราฟินาจะพูดโดยไม่คิด

นี่เป็นย่านชุดราตรีระดับสูง มีคนชั้นสูงของสังคมมาใช้บริการบ่อย ถ้ามีคนที่มีเจตนาร้ายแอบได้ยินและนำไปเผยแพร่ แผนทั้งหมดของเธอก็จะพังทลาย

"การกลับมาของเขาเกี่ยวอะไรกับฉัน" เซราฟินาพูดอย่างเฉยเมย "เขาไม่ได้ทำงานได้ดีที่ต่างประเทศเหรอ ทำไมถึงกลับมา"

น้ำเสียงของเซราฟินาไม่น่าฟังเลย

"ฉันคิดว่าเขาจะกลับมาหลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัย" เซซิเลียพูดอย่างคลุมเครือ

"เขาไม่กลับมาเลยจะดีกว่า" เซราฟินาพูดด้วยสีหน้าดูแคลน

เซซิเลียมีคำพูดบางอย่างติดอยู่ที่ปลายลิ้นแต่ตัดสินใจไม่พูดออกมา

ใช้เวลาทั้งบ่ายกว่าจะแต่งตัวเสร็จ

เซซิเลียลุกขึ้นยืน แล้วก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของเซราฟินาดังขึ้นทันที

เสียงนั้นดังลั่นจนแทบหูอื้อ!

"เซซิเลีย!" เมื่อไหร่ที่เซราฟินาตื่นเต้น เธอมักจะเรียกชื่อซ้ำๆ "เธอจะสวยขนาดนี้ไปทำไมกัน?"

เซซิเลียได้แต่อึ้งกับคำพูดของเซราฟินา

"ทุกครั้งเธอดูดีกว่าที่ฉันพยายามเต็มที่แล้วอีก!" เซราฟินาบ่น

"ไปกันเถอะ" เซซิเลียพูด ไม่สนใจจะตอบโต้

เซราฟินาไม่ได้น่าเกลียดหรอก แค่การอยู่ข้างๆ เซซิเลียตลอดเวลาทำให้เธอดูธรรมดาไปเท่านั้น

ส่วนเซซิเลีย เธอสวยอย่างแท้จริง

ยากที่จะบรรยายความงามของเธอด้วยคำพูด แต่ละส่วนของใบหน้าล้วนงดงาม และเมื่อรวมกันแล้วกลายเป็นความสมบูรณ์แบบ

ไม่ใช่เรื่องเล่าเลยที่ว่าผู้ชายทุกคนในเมืองเซเรโนเวียอยากแต่งงานกับเซซิเลีย!

และเหตุผลที่พวกเขาอยากแต่งงานกับเธอไม่ใช่เพราะเธอมีความสามารถพิเศษ แต่เพราะเธอสวยเป็นพิเศษต่างหาก

ระหว่างทาง เซราฟินาชมความงามของเซซิเลียไม่หยุด และทั้งสองก็มาถึงจุดหมายด้วยกัน

คนเปิดประตูเปิดประตูรถให้พวกเธออย่างนอบน้อม

เซซิเลียสูดหายใจลึก

เธอไม่ได้เข้าร่วมงานแบบนี้มานาน และหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

เธอรักษาท่าทางที่ดีที่สุด ยื่นขาเรียวยาวออกจากรถและค่อยๆ ก้าวลงสู่พื้น ในทันใดนั้น แฟลชนับไม่ถ้วนก็สว่างวาบขึ้น ทำให้นักข่าวและสื่อที่อยู่ด้านนอกแทบตะลึง

คุณเซซิเลีย ล็อคฮาร์ท จากตระกูลล็อคฮาร์ท! เซซิเลียผู้งดงามจนน่าตะลึง ซึ่งไม่เคยเข้าร่วมงานเลี้ยงมาก่อน ได้ก้าวเข้าสู่หอประชุมอย่างสง่างาม

ทุกสายตาจับจ้องที่เซซิเลีย

เธอสวมชุดราตรีสีเงินทรงรัดรูปที่มีชายยาว แสดงให้เห็นรูปร่างอันบอบบางได้อย่างสมบูรณ์แบบ ภายใต้แสงไฟอันเจิดจ้า ชุดนั้นเปล่งประกายราวกับดวงดาว เข้ากับใบหน้าไร้ที่ติและผิวขาวละเอียดอ่อนของเธอ เธอดูราวกับเทพธิดาที่หลงมาสู่โลกมนุษย์ งดงามจนน่าตะลึง!

"เซซิเลีย" โดมินิกเดินเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว

เขาดูโกรธเล็กน้อย แต่กำลังพยายามซ่อนมันไว้

"ทำไมคุณถึงมาที่นี่? ผมคิดว่าคุณไม่ชอบงานสังคมพวกนี้นี่?" โดมินิกถามเธอ

"ฉันแค่รู้สึกขึ้นมาว่าฉันไม่สามารถอยู่แต่ในบ้านตลอดเวลาได้" เซซิเลียตอบอย่างเย็นชา พยายามไม่นึกถึงภาพที่เขาแทงเธอ

ในขณะนั้น สายตาของเธอเลื่อนไปเล็กน้อย มองที่แขนของโดมินิกซึ่งถูกจับโดยคู่หญิงประจำของเขา เอโลอิส ธอร์น หนึ่งในคู่นอนของโดมินิก

ในชาติก่อน เธอเคยเชื่อว่าพวกเขาเป็นเพียงความสัมพันธ์แบบเจ้านายกับลูกน้องธรรมดา

"คุณล็อคฮาร์ท" เอโลอิสทักทายอย่างนอบน้อม

"โดมินิกมักจะกระซิบที่หูฉันเกี่ยวกับคุณ คุณธอร์น และเขาพูดถึงคุณในแง่ดี บอกว่าคุณมีความสามารถมาก และระมัดระวังในการกระทำอย่างยิ่ง" เซซิเลียพูดพร้อมรอยยิ้ม

"การได้รับความชื่นชมจากคุณคิงสลีย์เป็นเกียรติของฉัน" เอโลอิสตอบอย่างสง่างาม คำพูดของเธอถ่อมตัวและเหมาะสม

แต่ในใจของเธอเต็มไปด้วยความดูแคลนต่อเซซิเลีย

เซซิเลียจะโกรธแค่ไหนถ้ารู้ว่าโดมินิกชมเธอเรื่องลีลาบนเตียง?

ในความคิดของเอโลอิส เซซิเลียเป็นคนโง่ คนที่เธอไม่เคยเอาจริงเอาจัง ตอนนี้เอโลอิสแค่กำลังแสดงละคร

"แค่ฉันไม่รู้ว่าการที่คุณจับแขนคู่หมั้นของฉันอย่างไร้มารยาทแบบนี้ คุณธอร์น มันเป็นความจำเป็นของงานหรือเป็นอย่างอื่นกันแน่?" น้ำเสียงของเซซิเลียเย็นชา