บทที่ 20

นี่เป็นอีกวันที่ฉันหวังว่ามันจะจบลงเสียที

การทานอาหารกลางวันกับอาร์ทิมิสไม่เพียงแต่จบลงด้วยโน้ตที่แย่ แต่ฉันยังมีอาการแพนิคในห้องน้ำอีกด้วย ขอบคุณพระเจ้าที่ฉันไปถึงที่นั่นก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ชั่วขณะหนึ่งฉันคิดว่าฉันผ่านมันไปได้แล้ว แต่การได้ยินทุกสิ่งที่ผู้หญิงพวกนั้นพูดทำให้ฉันเลยเถิดไปเร็วมากจนฉ...