บทที่ 36

ผมออกจากอาร์เทมิสอีกครั้งเพื่อให้เขาโทรหาเรื่องงาน แล้วผมตัดสินใจเข้านอนแต่หัวค่ำ ผมอาบน้ำและปีนขึ้นเตียงก่อนแปดโมง ที่จุดหนึ่งผมรู้สึกว่าเตียงยุบลงแต่ผมไม่สนใจและกลับไปนอนต่อ สมองของผมทำงานหนักขณะที่ผมหลับ ส่งฝันร้ายแบบใหม่มาหา แทนที่จะเป็นความทรงจำจากอดีต กลับเป็นภาพอนาคตของผมกับอาร์เทมิส ไม่มีฝัน...