บทที่ 259: คุณทุกคน

ฝีเท้าของฉันไม่ได้เงียบระดับนินจาตอนเดินเข้ามา ไม่มีทางที่เขาจะไม่ได้ยินแน่ๆ แถมฉันยังยืนอยู่ข้างๆ เขา เงาของฉันแทบจะตะโกนว่า "เฮ้ย ฉันอยู่นี่นะ!" แต่ไม่เลย เขายังคงจดจ่ออยู่กับงาน เหมือนไม่มีอะไรอยู่รอบตัว

ฉันดูภาพวาดของเขาแป๊บนึง แล้วก็กลับไปนั่งที่เดิม หยิบผืนผ้าใบขึ้นมาทำงานที่เกือบเสร็จก่อนจะก...