บทที่ 60 การโจมตีดาเนียล

"ลาก่อนนะ หลุยส์" ฉันโบกมือ น้ำตาคลอ

บางทีนี่อาจเป็นการลาครั้งสุดท้ายของเรา แต่ฉันจะจดจำเขาไว้เสมอ

หลุยส์หยุดชะงัก หันมาครึ่งตัว "เจน เราจะได้เจอกันอีกไหม"

เสียงของเขาสั่น ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้า

แสงอาทิตย์ยามบ่ายส่องใบหน้าของเขา ฉันเห็นน้ำตาเป็นประกาย

"ตราบใดที่เรายังเป็นเพื่อนกัน เราก็เจอกัน...