บทที่ 72 ท่านกรุณาไปเถอะ

มุมมองของอลิซ

ฉันตื่นขึ้นมากลางดึกและเห็นอเล็กซานเดอร์พึมพำในความฝัน "เอ็ดเวิร์ด โปรดอย่าทิ้งฉันไป"

น้ำตาไหลอาบแก้มฉัน เมื่อได้เห็นสภาพของเขา เขากำลังฝันร้ายอีกแล้ว

ฉันสงบสติอารมณ์ สูดหายใจลึกก่อนจะเขย่าตัวเขาให้ตื่นจากฝันร้าย

เขาสะดุ้งตื่นและดึงฉันเข้าสู่อ้อมกอดที่แน่นหนา

"ทุกอย่างเรียบร้อยดีน...