บทที่ 18: ปราสาท

ฉันชำเลืองมองยามก่อนหันความสนใจไปที่เกล์ ซึ่งพยักหน้าให้พวกเขา ยามเปิดประตู และลมเย็นพัดเข้ามาทันทีที่ประตูเปิดออก เกล์ดึงฉันออกไปข้างนอก ฉันรู้สึกถึงพื้นดินนุ่มใต้รองเท้าแตะของฉัน ล่อใจให้ฉันอยากถอดรองเท้าและสัมผัสดินด้วยเท้าเปล่า แต่ภาพของปราสาทสูงเทียมฟ้าก็ลบความคิดนั้นไปอย่างรวดเร็ว นิโคลัสอาศัย...