ส่วนที่ 112

ฉันสะดุ้งตื่นจากความฝันที่เต็มไปด้วยเสียงหนักๆ พร่าเลือนและใบหน้าที่ไม่คุ้นเคย ภาพเหล่านั้นยังคงติดอยู่ในความคิดแม้ว่าฉันจะลืมตาขึ้นอีกครั้ง มันไม่มีความหมาย แต่ดูเหมือนจริงมากจนฉันไม่อาจลืม มือฉันกำผ้าปูที่นอนแน่น ต้องใช้แรงมากกว่าที่คิดเพื่อพลิกตัวไปอีกด้าน มองหาเอเดน

"ฝันร้ายเหรอ?"

ฉันสะอื้น "ฉ...