ตอนที่ 123

ความเงียบแผ่ปกคลุมระหว่างเรา หนักอึ้งและท่วมท้นขณะที่เราซึมซับคำพูดของเจด ฉันนิ่งอยู่บนเก้าอี้ ที่เท้าแขนกดเข้าที่สีข้าง ขาเหยียบพื้นแน่น โดยสัญชาตญาณ มือฉันรีบโอบรอบพุงน้อยๆ ของท้อง ดวงตาเอ่อไปด้วยน้ำตา รู้สึกเหมือนถูกลงโทษทั้งๆ ที่ไม่สมควรได้รับ ทำไมร่างกายฉันถึงไม่ยอมรับลูกน้อยของเรา รู้สึกไม่เป...