ตอนที่ 140

/เอเดนมุมมอง/

ผมไม่รู้เลยว่าอะไรปลุกผมให้ตื่น จู่ๆ ผมก็ลุกขึ้นนั่งบนเตียง ผ้าปูที่นอนเลื่อนหลุดจากอกพร้อมกับแขนของคู่ชีวิตและความเหนื่อยล้าทุกอณูที่เกาะกุมร่างกายผมไว้ ยังคงมืดอยู่ ไม่มีแสงสว่างจากภายนอกและไม่มีแสงอาทิตย์ส่องเข้ามา

แทนที่จะเป็นเช่นนั้น หน้าต่างยังคงเปิดกว้าง มีแอ่งน้ำปกคลุมพื้นตร...