ตอนที่ 97

ฉันปล่อยลมหายใจออกทางปาก ดวงตาหรี่ลงขณะที่เอเดนกวาดตามองจดหมาย อัลฟ่าเงียบเกินไปจนฉันรู้สึกไม่สบายใจ เขาจดจ่ออยู่กับกระดาษที่อยู่ในมือ ฉันเปลี่ยนท่ายืน เก็บขาไว้ด้านหลัง ฟันกัดริมฝีปากล่าง อัลฟ่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

"นี่มัน..." เขาหายใจเฮือก ข้อนิ้วซีดขาวและขากรรไกรเกร็งแน่นขณะที่สายตาเราปะทะกัน...