บทที่ 2

ประตูห้องนอนเปิดผางออกกะทันหัน

ในความร้อนที่ดึงเธอลงไป เธอแทบจะลืมตาได้ไม่มากกว่ารอยแยก เปลือกตาเธอรู้สึกหนักอึ้ง และเธอได้ยินเสียงตัวเองเริ่มหอบ ความแดงระเรื่อแผ่ซ่านไปทั่วใบหน้า

ร่างหนึ่งยืนอยู่ที่ประตู สูงใหญ่ กำประตูราวกับว่าเขารู้สึกมึนเมาเกือบเท่ากับเธอ

"พวกเขาทำอะไร พาเธอมาที่นี่" เขาพูด เสียงทุ้มต่ำลึก ขูดเขี่ยบางสิ่งที่สิ้นหวังในตัวเธอ เขาเริ่มปลดกระดุมเสื้อด้านหน้า และเมื่อเห็นภาพนั้น เซซิเลียเริ่มสั่น อากาศหอมกลิ่นกุหลาบ มัสก์ และตะไคร้ เธอรู้จักกลิ่นนั้นดีพอๆ กับที่เธอรู้ถึงความชื้นของร่างกาย ความรู้สึกภายในตัวเธอ—สิ่งที่หายไปนานเมื่อเธอเริ่มกินยายับยั้ง กลิ่นของความต้องการ

เซซิเลียไม่สามารถลืมตาได้นานพอที่จะดูเขาปลดกระดุมสุดท้าย ดวงตาเธอปิดลง ตกเป็นเชลยของความร้อนที่ม้วนตัวอยู่ภายใน เธอได้ยินเสียงประตูปิดลงข้างหลังเขา และเมื่อเขาเข้ามาใกล้ มันรู้สึกเหมือนกับอัลฟ่าในความฝันของเธอ เขาเป็นพายุที่กำลังก่อตัว เต็มไปด้วยไฟฟ้าและพลัง

เต็มไปด้วยอันตราย

เธอได้ยินเสียงเข็มขัดกระทบกัน เสียงมันถูกดึงออกจากห่วงกางเกงและโยนลงพื้น เขาเดินอ้อมเตียง เสียงฝีเท้าเคลื่อนเข้ามาใกล้ เธอได้ยินเสียงพื้นไม้ลั่นเอี๊ยดข้างๆ ตัวเธอ

บางอย่างสัมผัสต้นขาเธอ มือที่กดร้อนบนผิวใต้กางเกงขาสั้น หัวใจเธอเต้นเร็วขึ้นเป็นสองเท่าเมื่อสัมผัสเย็นของเขาแตะต้อง ความเย็นที่นิ้วของเขานำมาสู่ร่างกายที่ร้อนระอุของเธอ

ช้าๆ มือนั้นเลื่อนขึ้น ขึ้น ขึ้น แล้วลอดใต้ขอบกางเกงขาสั้นและเหนือความชื้นของกางเกงในผ้าไหมของเธอ เขาสัมผัส เพียงเบาๆ เพื่อทดสอบเธอ แต่มันก็ส่งความสุขสะท้านไปถึงแก่นกลางของเธอ

มืออุ่นจับใต้คางเธอและในที่สุด เซซิเลียก็ลืมตาขึ้นมองใบหน้าที่อยู่ในเงามืดเหนือเธอ เธอมองไม่เห็นอะไรมากในความมืดนอกจากเค้าโครงที่หล่อเหลาของกรามและขนตาดำต่ำของเขา

"เธอรอฉันมานานแค่ไหนแล้ว" อัลฟ่ากระซิบ เซซิเลียตอบไม่ได้มากกว่าเสียงครางเบาๆ เธอสั่นเมื่อเขาลากนิ้วโป้งขึ้นบนจุดเปียกบนกางเกงในของเธอ แล้วชายแปลกหน้าก็โน้มตัวเข้ามา และเซซิเลียรู้สึกถึงพายุที่พัดเข้าหาเธอ เสียงของเขาแนบหูเธอ กระซิบเบาๆ

"หวังว่าเธอจะมีรสชาติดีเท่ากับกลิ่นของเธอนะ"

ความมึนเมาเผาไหม้ผ่านเส้นเลือดของเซซิเลีย

ไม่ใช่แค่ความต้องการภายในที่ขับเธอไปสู่ภวังค์อุ่นๆ ลอยๆ แต่เป็นกลิ่นที่เติมเต็มห้องอย่างฉับพลัน เหมือนไม้จันทน์ ยาสูบ และอำพัน มันจับเธอในสภาพจิตใจที่อ่อนแอและมัวหมอง และห่อหุ้มเธอเหมือนรังไหมอุ่น เธอรู้สึกหลงใหลในกลิ่น ในความมืด ในเปลวไฟที่เลียอยู่ในแก่นกลางของเธอ ความเจ็บปวดเบาๆ ระหว่างสะโพก วิงวอนให้ถูกสัมผัส

เธอรู้สึกถึงมือในที่อื่นแทน ท้องของเธอ ซี่โครง หน้าอก พวกมันจุดไฟเธอด้วยการสัมผัส อ่อนโยนแต่เป็นเจ้าของ ราวกับว่าเธอไม่ได้เป็นของตัวเองอีกต่อไป เธอเป็นของเขา

เสื้อผ้าของเธอหายไป เธอไม่ทันสังเกตจนกระทั่งรู้สึกถึงผิวเปลือยของเขาแนบกับเธอ กล้ามเนื้อแข็งแกร่งแนบท้องเธอ ลมหายใจบนลำคอ น้ำหนักของเขาทาบทับเธอ ส่ายสะโพก ดันเข้าหาจุดอ่อนไหวระหว่างขาที่เธอทนไม่ไหวที่จะไม่ถูกสัมผัสอีกต่อไป อากาศระหว่างพวกเขาเผาไหม้ในอกเธอ และเธอรู้สึกมึนงงและหายใจไม่ออกภายใต้ร่างเขา

อัลฟ่า...

เธอไม่สามารถ...

แล้วเขาก็สัมผัสเธอ—มือใหญ่ของเขาเลื่อนลงตามเอว ระหว่างขา ปัดผ่านจุดสิ้นหวังเดียวที่สั่นไหวด้วยความต้องการ ด้วยมืออีกข้าง เขาจับแก้มเธอราวกับบังคับให้เธอมองเขา แต่เธอทำไม่ได้—ดวงตาเธอรู้สึกหนักเกินไป จิตใจและร่างกายแยกออกจากกัน และแม้ว่าเธอจะสามารถควบคุมตัวเองให้ลืมตาได้ เซซิเลียก็ไม่กล้ามองเข้าไปในใบหน้าของอัลฟ่าในขณะที่เขาทำให้เธอสั่นไหวแบบนี้

ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เธอเกลียดเขาสุดหัวใจ แต่ร่างกายของเธอกลับเป็นอีกเรื่อง

เขาแยกขาเธอออกและเติมเต็มช่องว่างระหว่างเขา และหัวใจเธอกระตุกในอกเมื่อรู้สึกถึงบางสิ่งอุ่นๆ เลื่อนช้าๆ แนบกับเธอ หนึ่งครั้ง แล้วสองครั้ง ทำให้ต้นขาเธอสั่นด้วยความสุขจากการถูกแตะต้อง แล้วช้าๆ เขาก็สอดใส่ ความเจ็บปวดแตกแยกผ่านเธอ น้ำตาร้อนๆ คลอตาเมื่อเธอร้องออกมาเพราะขนาดของเขา เขาลุกขึ้นเหนือเธอ มืออุ่นของเขาแนบแก้มเธอ นิ้วโป้งแตะริมฝีปากเพื่อให้เธอเงียบ

เธอพยายามลืมตาขึ้นเพียงพอที่จะเห็นเขาในความมืด เธอมองไม่เห็นรายละเอียดใบหน้าในเงามืด แต่มีสีหน้าหนึ่งบนใบหน้าเขา—คิ้วของเขาขมวดเล็กน้อยขณะที่เขาดันตัวเองลึกเข้าไปข้างใน เธอทนความรู้สึกนั้นไม่ได้ แต่ก็อยากได้มากกว่านี้อย่างสิ้นหวัง เธอส่งเสียงดังและปวดร้าว รู้สึกถึงชีพจรของเขาที่เติบโตขึ้นภายในเธอ

แล้วช้าๆ เขาก็เริ่มกระแทก

ความสุขซัดผ่านเธอในคลื่นแห่งความเสียวซ่านกะทันหัน นิ้วของเธอตื่นขึ้นมาเกาะหลังเขาอย่างอ่อนแรง เธอได้ยินเขาหายใจข้างหูเธอ—เสียงแหลมและกลั้นของความสุข แล้วเขาก็ขยับอีกครั้งแล้วครั้งเล่า ร่างกายของเขาดันอย่างรุนแรงเข้าหาเธอ ปากของเขาแนบลำคอเธอ จุดไฟบนผิวของเธอ

เธอไม่สามารถกักเก็บเสียงที่อยู่ภายในได้ เธอครางออกมาด้วยความหิวกระหายต่อสะโพกอันรุนแรงไร้ความปรานีของเขา ร่างกายอันแข็งแกร่งของเขาแทรกลึกเข้าไปในตัวเธออย่างเป็นจังหวะ เสียงทุ้มต่ำหยาบกร้านของเขาดังอยู่ข้างหู ทั้งครางทั้งส่งเสียงครวญครางเบาๆ เธอคงจะกอดเขาแน่นเกินไป เพราะเขาดึงมือเธอออกจากแผ่นหลังแล้วตรึงไว้กับเตียง จากนั้นเขาก็ขยับตัวต้านเธอด้วยความดุดันที่เธอไม่อาจต้านทาน

เธอสะอื้นออกมาด้วยความสุขสม ภาวนาเงียบๆ ขอเพิ่มอีก ความรู้สึกในตัวเธอกำลังก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ และทุกครั้งที่เขาขยับตัวในตัวเธอ มันก็ยิ่งแรงขึ้น เธอได้ยินเสียงหัวเราะต่ำๆ ของเขาข้างหู สะโพกของเขากระแทกใส่เธอ ทำให้ลมหายใจเธอสั่นและดันเธอเข้าใกล้จุดสุดยอดมากขึ้นเรื่อยๆ

แล้วจู่ๆ เธอก็ไม่สามารถกลั้นมันไว้ได้อีกต่อไป

ความสุขสมไหลผ่านตัวเธอ เซซิเลียบิดตัวอยู่ใต้ร่างเขา หลังของเธอโค้งขึ้น การระเบิดกระจายอยู่ภายในตัวเธอ ไม่ เธอบอกตัวเอง เขาเป็นอัลฟ่า...เธอควรจะรู้สึกขยะแขยง

เธอไม่ควรจะรักความรู้สึกนี้มากเท่าที่เป็นอยู่

แต่เธอไม่สามารถกักเก็บคลื่นความสุขที่ครอบงำเธอไว้ได้ เสียงร้องของเธอเงียบลงบนไหล่ของเขา เขาช้าลง ขยับเข้าออกอย่างนุ่มนวลขณะที่โลกรอบตัวเธอกลายเป็นดวงดาว เธอไม่เคยรู้สึกถึงอะไรที่งดงามเท่ากับหมอกที่พุ่งเข้าสู่ศีรษะ ความสั่นสะท้านที่ครอบงำสะโพกของเธอ และเมื่อมันสงบลงและเธอเพียงแค่หอบหายใจ เขาก็มองลงมาที่เธอ ปัดเส้นผมออกจากใบหน้าของเธอ

"เธอสนุกแล้ว" เขาพูดกับเธอ "ตอนนี้ถึงตาฉันบ้าง"

เธอมองผ่านขนตาที่หนักอึ้งขณะที่เขาถอนตัวออกจากร่างกายของเธอและเคลื่อนลงไปลิ้มรสผิวใต้หน้าอกของเธอ เขาเอาหัวนมของเธอเข้าปากและวนลิ้นร้อนชื้นรอบมัน จากนั้นเขาก็กุมหน้าอกไว้ในฝ่ามือและกดริมฝีปากลงบนผิวอวบอิ่ม ทิ้งรอยกัดเล็กๆ ไว้บนผิว

มันแทบไม่มีความรู้สึกเมื่อเทียบกับสิ่งที่เขาเพิ่งทำกับเธอ แต่เซซิเลียยังคงครางอย่างไร้เรี่ยวแรงใต้ร่างเขา เขาเคลื่อนลงมาที่ท้อง ต้นขาของเธอ จูบเนื้อด้วยลิ้นและฝังฟันลงไปจนเหลือรอยกัดเล็กๆ เขาเคลื่อนไหวไปทั่วเกือบทุกนิ้วของร่างกายเธอ ทิ้งรอยเล็กๆ ไว้บนผิวของเธอ—บางครั้งก็ดูดจนเกิดรอยช้ำ บางครั้งก็กัดจนเธอครางออกมาด้วยความเจ็บปวด

เมื่อเขาพอใจแล้ว เขาก็บังคับให้ต้นขาของเธอแยกออกและสัมผัสจุดที่ยังคงเต้นตุบๆ จากความเจ็บปวดที่เขาก่อ "เธอเปียกกว่าเมื่อกี้อีก" เขาพึมพำกับเธอ "เด็กดี"

คำชมนั้นแล่นผ่านเธออย่างน่าพึงพอใจ และเมื่อตระหนักได้ เซซิเลียก็งอเข่าเข้าหากัน กักมือของเขาไว้ตรงกลาง เธอจะไม่ยอมให้ตัวเองพึงพอใจกับอัลฟ่ามากขนาดนั้น...เขาเป็นปีศาจ เธอจะไม่ยอมเคลิบเคลิ้มไปกับคำชมของเขา

"อ้อ?" อัลฟ่าเอ่ย "เธอไม่ต้องการอีกแล้วหรือ?"

เธอทนความรู้สึกภายในที่วิงวอนและกรีดร้องออกมาไม่ไหว เข่าของเธอสั่นขณะที่เธอผ่อนคลายลง รู้สึกถึงนิ้วของเขาที่สอดเข้ามาในตัวเธอ พวกมันงอขึ้นขณะที่เคลื่อนไหว ดึงลมหายใจออกจากเธอ

"ดีขึ้นแล้ว" เขาพูด เขาจับสะโพกของเธอและกระชากเธอลงมาจากหมอนอย่างกะทันหัน ตรึงขาของเธอขึ้นชิดสะโพก คราวนี้ เขาดันตัวเองเข้าไปโดยไม่ลังเล มือของเขาปิดปากเซซิเลียเพื่อเก็บเสียงร้องแห่งความสุขสม ร่างกายของเขาขยับต้านเธออย่างไร้ความปรานี แต่ละจังหวะฉีกเธอออกจากข้างใน นิ้วเท้าของเธองอ นิ้วมือของเธอจิกลงบนผิวของเขา เธอรู้สึกถึงฟันของเขาบนลำคอและได้ยินเสียงครางของเขาบนผิวเนื้อ และเซซิเลียก็ยอมจำนนต่อราคะ ความต้องการ ความปรารถนา

เธอลุกเป็นไฟอย่างงดงามใต้ร่างเขา

เมื่อเธอตื่นขึ้น แสงแดดยามเช้าลอดผ่านม่านบังตาหน้าต่างของเธอ เสียงนกร้องเบาๆ นอกหน้าต่างราวกับกำลังเยาะเย้ยเธอสำหรับสิ่งที่เธอได้ทำลงไป เธอลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ นึกถึงทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนก่อน ความเจ็บปวดยังคงอยู่ระหว่างสะโพกขณะที่เธอรวบผ้าห่มรอบตัว แน่ใจว่าเธออยู่คนเดียวบนเตียงอีกครั้ง

ความละอายใจโถมเข้าใส่เธอเหมือนพายุบ้าคลั่ง เธอยอมจำนนต่ออัลฟ่า—สิ่งเดียวที่เธอสัญญากับตัวเองและแม่ของเธอว่าจะไม่มีวันทำ เธอยอมจำนนต่อเขาและเพลิดเพลินกับทุกช่วงเวลา และตอนนี้เธาจะ...อะไร? ต้องดำเนินชีวิตต่อไป? ไปสัมภาษณ์งานต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น?

เธอยืนอยู่หน้ากระจกเต็มตัวและตรวจดูรอยบนร่างกายของเธอ—รอยกัดและรอยจูบ รอยช้ำจากนิ้วของเขาที่บีบแขน สะโพก ต้นขาของเธอ ขาของเธอสั่นเมื่อเห็นตัวเอง

นี่คือลักษณะของโอเมก้า นี่คือชะตากรรมที่เธอต่อสู้อย่างหนักเพื่อหลีกเลี่ยง

ไม่ นี่ไม่ใช่อนาคตของเธอ เธอจะไม่จบลงด้วยชีวิตแบบที่แม่ของเธอมี

เธอเช็ดน้ำตาออกจากดวงตาอย่างดุดันและหยิบกระเป๋าจากข้าวของของเธอ หาซองยายับยั้งข้างใน มันเป็นเข็มฉีดยาที่จัดเรียงคล้ายยาคุมกำเนิด—วางในช่องวันที่ซึ่งแสดงให้เห็นว่าวันไหนเธอกินยาแล้วและวันไหนยังไม่ได้กิน เธอตรวจดูวันที่ แต่พบเพียงช่องว่างเปล่าที่เคยมียายับยั้ง

เธอกินยาแน่นอน

มันจบแล้ว การปลอมตัวเป็นเบต้าของเธอจบลงแล้ว อัลฟ่าคนนั้นรู้ว่าเธอเป็นอะไรกันแน่ และในไม่ช้า ทุกคนก็จะรู้

เธอต้องสละการสัมภาษณ์ เธอต้องออกไปจากที่นี่

แต่ขณะที่เธอเริ่มรวบรวมข้าวของลงกระเป๋า โทรศัพท์ของเซซิเลียก็เริ่มดังขึ้น

หัวใจของเธอเต้นรัวในอกขณะที่เธอมองอุปกรณ์สั่นไปมาบนโต๊ะข้างเตียง เสียงเพลงอ่อนโยนที่มันร้องดังกระซิบผ่านอากาศ

เธอจบสิ้นแล้ว