บทที่ 22

เซซิเลียหลับสนิทราวกับหินและเมื่อเธอตื่นขึ้นมา เธอกำลังถูกอุ้มอยู่ในอ้อมแขนของเซบาสเตียน

"อรุณสวัสดิ์ เจ้าหญิงของผม" เขาพูดกับเธอ

เซซิเลียนึกถึงคืนที่ผ่านมาอย่างฉับพลัน—ความรู้สึกของมือเขาบนผิวของเธอและร่างกายของเขาที่ทาบทับเธอ เธอมองไปรอบๆ สำรวจสภาพแวดล้อมและถาม "คุณกำลังพาฉันไปไหนคะ"

"ไปช่วยคุณ...