บท 1389

"วันเหล่านั้น ฉันได้แต่จ้องมองเพดานอย่างเลื่อนลอย แม้แต่เพดานสีขาวโพลนนั้นฉันก็มองไม่ชัด ได้แต่มองอย่างพร่าเลือน"

ซูหยวนร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ น้ำเสียงเริ่มเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

"รู้ไหม? ตอนนั้นไม่มีใครกล้ามาเยี่ยมฉัน ฉันถูกขังอยู่ในห้องผู้ป่วยนั่น เหมือนฉันเป็นเด็กไม่ดีที่ทำอะไรผิด ถูกผู้อำนวย...