บท 468

นึกถึงคืนที่เธอหลับไปในอ้อมกอดของลาวลู่ ช่างรู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นเหลือเกิน

หลิวเสวียรู้สึกทันทีว่า เธอไม่สามารถมีชีวิตอยู่โดยปราศจากลาวลู่ได้จริงๆ เธอรักเขามาก

แม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่ดีกับเธอแล้ว แต่เธอก็ยังคงคิดถึงเขาโดยไม่สามารถควบคุมได้

"ฉันไม่อยากดื่มแล้ว ฉันอยากกลับบ้าน" หลิวเสวียวางแก้วลงและพูดว...