บท 724

ฉันจับตัวเสี่ยวเฉียงแล้วรีบวิ่งออกไปทันที เสี่ยวเฉียงยังตะโกนว่า "ผมยังตีไม่พอเลย"

"ตีคราวหน้าเถอะ ไม่งั้นจะไม่ทัน" ฉันพูดเสียงเครียด

เสี่ยวเฉียงเงยหน้าขึ้นมอง ประตูลิฟต์เปิดแล้ว เขาไม่ลังเลอีกต่อไป วิ่งตามฉันออกไป

รถของเราไม่ได้จอดอยู่ในลานจอดใต้ดิน แต่โชคดีที่มันจอดอยู่บริเวณใกล้ๆ ด้านบน เป็นเร...