บท 294

ฉันเห็นความหึงหวงในแววตาของเธอ แต่เสี่ยวจือไม่กล้าแสดงออกอย่างชัดเจน เธอเพียงแค่ยืนดูฉันอย่างเคอะเขินอยู่ข้างๆ

ฉันทักทายเสี่ยวจือว่า: "มานี่สิ นั่งสิ เสี่ยวจือ ทำไมนอนไปงีบเดียวถึงได้เหินห่างกันแบบนี้ล่ะ? ฉันตั้งใจจะไปดูเธอที่ห้องด้วยซ้ำ แต่ฉันกลัวว่าหลังจากคืนแห่งความหฤหรรษ์นั้น เธอจะไม่จำฉันได้ ก...