บท 352

เสี่ยวจือจับลำต้นของต้นไม้ใหญ่ตรงหน้าด้วยมือทั้งสอง ร่างกายของเธอค่อยๆ อ่อนยวบลง เธอใช้สะโพกดันแนบชิดกับผมอย่างแน่นหนา ผมโอบรอบตัวเธอด้วยมือทั้งสองข้าง คว้าจับลูกโป่งที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อหอมของเสี่ยวจือ เพื่อป้องกันไม่ให้เธอลอยขึ้นสู่เมฆเพราะความสุขที่มากเกินไปแล้วร่วงลงมา

ทำร้ายร่างกายของเธอเอง...