บท 395

เหวินหรูอวี้เช็ดน้ำตาแล้วขับรถไปที่โรงพยาบาล

พิจารณาว่าวันนี้เธอเหนื่อยมาก วุ่นวายมาตลอดบ่ายไม่พอ ยังร้องไห้อีกพักใหญ่ ฉันกลัวว่าเธอจะรออยู่ที่หน้าโรงพยาบาลอีก จึงบอกให้เธอกลับบ้านก่อน

แน่นอน ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงเจี่ยต้าหู่ ฉันจึงบอกเธอว่าไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร เดี๋ยวฉันจะโทรหาเธอ

ก่อนลงจาก...