บท 44

ฉันยื่นมือไปคว้าโทรศัพท์ของเฉาลี่ฟางมา เธอตกใจชั่วขณะ แล้วรีบกำหุ้นสองข้างที่เป็นสีชมพูอ่อนมาทุบไหล่ฉันไม่หยุด "โอ๊ย น่ารำคาญจริง—"

ฉันวางโทรศัพท์ของเธอไว้ข้างๆ แล้วใช้มือขวาที่พาดอยู่บนไหล่เธอลูบแก้มเธอเบาๆ ถามว่า "เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันไม่เห็นเธอล่ะ"

เฉาลี่ฟางยิ้มอย่างภาคภูมิใจ "แน่นอนสิ ถ...