บท 462

ผมมองไปที่เงาร่างของหลงไหน่จุ้นที่อยู่ไกลออกไป แล้วพูดออกมาอย่างอดไม่ได้ "ไอ้เวร เชื่อมั้ยว่ากูจะเล่นงานมึง"

"อย่าทำแบบนั้นเด็ดขาด!" สวีเสี่ยวไห่พูดอย่างจริงจัง "เจี่ยเอ้อร์หู จำไว้นะ ที่วงการนี้เรียกว่าวงการ ไม่ใช่สนามประลอง นั่นหมายความว่า ถ้าอยากยืนหยัดในวงการได้ คุณต้องมีสิ่งอื่นๆ มากกว่านั้น เ...