บท 523

เมื่อเดินออกมาที่ระเบียงทางเดิน ซูเสี่ยวไห่ก็เข้ามาใกล้ เขาวางมือข้างหนึ่งบนไหล่ของฉัน อีกมือหนึ่งชูนิ้วหัวแม่มือให้ฉันอย่างเงียบๆ

"เจ๋งมากเลยพี่ชาย ฉันคิดว่านายเก่งแค่กำปั้น ไม่คิดว่านายจะใช้มีดนุ่มๆ ฆ่าคนเป็นด้วย ฉันยังกังวลเลยว่านายจะมองไม่ออกถึงความเสแสร้งของไอ้หมอลงหน่ายจุ้นนั่น"

ฉันยิ้มเล็กน...