บท 847

ความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของการอยู่กับโจวถิงก็คือการที่เธอทำให้ฉันรู้สึกหนุ่มแน่นอยู่เสมอ บางครั้งความไร้เดียงสาของเธอพาฉันกลับไปสู่วัยเด็กอันห่างไกลและน่าคิดถึง

นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เธอเกี่ยวก้อยกับฉัน

ครั้งก่อนก็อยู่ในป่าไผ่นี้เช่นกัน เมื่อฉันแตะต้องส่วนนั้นของโจวถิงเป็นครั้งแรก เธอแกล้งทำเป็...