บท 116

ลินไมเริ่นรู้สึกเพียงว่ามีบางอย่างเปียกชื้นและคล่องแคล่วแทรกเข้ามาในปากของเธอ เต็มไปด้วยกลิ่นอายของเสี่ยวมู่

สมองของลินไมเริ่นระเบิดในทันที ว่างเปล่าไปหมด

เธอไม่รู้ว่าควรทำอะไร ไม่รู้ว่าควรคิดอะไร ได้แต่ปล่อยให้ลิ้นของเสี่ยวมู่พลิกฟ้าคว่ำแผ่นดินในปากของเธอ ทำให้ความคิดของเธอสับสน และกระตุ้นสายใยหั...