บท 158

เสี่ยวมู่สะท้านไหล่เล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดนั้น แล้วก็นั่งเงียบต่อไปที่นั่น นิ่งเหมือนน้ำนิ่ง

หลินเว่ยหรานมองดูสภาพของเสี่ยวมู่ อยากจะตบหน้าเขาสักทีให้ตื่น

"เสี่ยวมู่ แค่โดนใส่ร้ายครั้งเดียว นายก็จมอยู่กับความท้อแท้สิ้นหวังแบบนี้เลยหรือ? คิดว่าตัวเองทำให้ทุกคนผิดหวังแล้วหรือ? คิดว่าตัวเองเป็นคนไร้...