บท 405

เสี่ยวมู่หิ้วกระเป๋าของหลินเว่ยหราน เดินมาที่หน้าประตูห้องนอนของเธอ ลังเลอยู่ครู่หนึ่งที่หน้าประตู แต่ในที่สุดก็ยกมือขึ้นเคาะประตู

ตอนนี้หลินเว่ยหรานกำลังขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม ร้องไห้จนหน้าเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา

เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูที่หน้าห้องนอนอย่างกะทันหัน เธอสะดุ้งตกใจ

ไม่ใช่ว่าเธอไม...