บท 121

ลุงซูก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เขาก็ยอมรับได้กับค่าจ้างหนึ่งหมื่นต่อปี

"ผมเรียกรถของลุงจางมาแล้ว ให้เขารอเราที่ปลายหมู่บ้านทางทิศตะวันออก คืนนี้เราไปกินข้าวที่ในตัวเมือง แล้วแวะไปนวดเท้าที่ร้านนวดเท้าด้วย"

"โอ้โห ขายลูกท้อได้ก็รวยเลยนะ ถ้าอย่างนั้นผมก็ขอติดสอยห้อยตามบ้าง" หวังฉี่เฉียงรู้สึกใจเต้นอยู่ลึกๆ ป...