บท 338

หลิวเสี่ยวเสวียได้ยินคำพูดของเสี่ยวซู ใบหน้าที่เมื่อกี้ยังยิ้มแย้มเหมือนดอกไม้ก็บึ้งขึ้นมาทันที "อะไรนะ นายว่าฉันไม่สวยงั้นเหรอ?"

"อ๊ะ พี่หลิว ผมไม่ได้หมายความแบบนั้นนะครับ ผมไม่ได้เห็นอะไรทั้งนั้น" เสี่ยวซูร้อนรนโบกมือไปมาอย่างสับสน

แต่ตอนนี้เสี่ยวซูพบว่าไม่ว่าเขาจะอธิบายอย่างไรก็ไร้ประโยชน์ และย...